Το πιπέρι, με τους Μενετιατο-οθείτες στην Αθήνα - Tου Μανώλη Δημελλά

Το πιπέρι, με τους Μενετιατο-οθείτες στην Αθήνα

 (Προσοχή το κείμενο είναι ολίγον άσεμνο....)

"Η μυστική συνταγή για ένα απίθανο στιφάδο - ο σεξουαλικός χορός του πιπεριού - μια ακόμη ξεχωριστή Μενετιάτικη συνεύρεση".

Ποιό είναι το μυστικό για ένα πετυχημένο γλέντι;

Ένα είναι σίγουρο, ντεφάκτο απαντήσεις δεν υπάρχουν!

Ίσως η επιτυχία να κρύβεται πίσω από το καλομαγειρεμένο φαγητό και το κρασί ή μήπως στη μουσική και το τραγούδι, που πρέπει να αγγίζει τη ψυχή όλης της παρέας;  Πάνω από όλα, πρέπει να υπάρχει ο λόγος, η αιτία, που γεννά την ανάγκη για συνεύρεση.

Κάπως έτσι εμείς οι Μενετιάτες (του Πειραιά και της Αθήνας), παρέα με τους γλετζέδες Οθείτες, ξεκινήσαμε για να αναβιώσουμε ένα από τα πιο ξεχωριστά καρπάθικα έθιμα. Το Πιπέρι!

Και επειδή όλα είναι "φάδια της κοιλιάς",  όλα ξεκινούν από το στομάχι, ξεκινήσαμε με την μυστική συνταγή για το στιφάδο, που έφτιαξε ο μάγειρας Μιχάλης Χατζαντώνης και δεν έμεινε ούτε σπυρί από το ρύζι!

Η συνταγή για το μικρό θαύμα δεν είναι μυστική.

40 κιλά χοίρος, που έφτασε από εκτροφέα της Αίγινας, γνωστό στον γλετζέ προέδρο των Οθειτών, Γρηγόρη Χαρόπουλο!

1 και μισό κιλό (καλό) λάδι.

Κρεμμύδια, δυό ρηχά πιάτα, καλά γεμάτα.

Σκόρδο, ένα πιάτο (ρηχό) κοπανισμένο.

Αλάτι ένα ποτηράκι του κρασιού.

5-6 φύλα δάφνης.

Γαρύφαλα, όσα πιάσουν τα δάχτυλα σου.

Μπαχάρι, μισό ποτηράκι, εννοείται του κρασιού.

Κίμινο ψιλό, ένα ποτηράκι.

Πιπέρι, μισό ποτηράκι.

Κανέλα, 5-6 ξυλαράκια.

Κνόρ, 10-12 κύβους.

Σάλτσα ντομάτας (εδώ είναι τα ζόρια) 2 κουταλιές, ανάλογα με το χρώμα δεν πρέπει να γίνει βαρύ κόκκινο, ούτε να μείνει πορτοκαλί!

Το κρέας είχε ετοιμαστεί από την προηγούμενη μέρα. Αφαιρέθηκαν τα λίπη, το ψιλοκόψαμε, το βράσαμε και το αφήσαμε να στεγνώσει.

Και την ημέρα του γλεντιού, Σάββατο 21 Φλεβάρη, κάναμε την παραπάνω συνταγή  που συνοδευόταν από 15 κιλά κίτρινο ρύζι, βρασμένο σε ζωμό από κόκκαλα!  Αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μιχάλη Χατζαντώνη και στη σύζυγο του Χατζηνούλα, απίθανες γεύσεις!

Ο Νίκος Βιτωρούλης και ο Μηνάς Αλεξίου, κατέγραψαν όλα τα μυστικά από το μαγείρεμα, και έρχεται η σειρά τους στη κουζίνα. Αυτά για το τραπέζι!

Μετά το στομάχι έπρεπε να χορτάσει η καρδιά και η ψυχή μας με τη μάνα Κάρπαθο! Αυτό,  όταν είσαι μακριά, γίνεται με τη μουσική, το χορό και το τραγούδι.

Τη λύρα και το λαούτο έπιασαν πρώτοι οι αδελφοί Χειλά, ο Βασίλης και ο Απόστολος, τα ταλαντούχα παιδιά συμμετέχουν σε όλα τα γλέντια μας.

Κάθε τόσο ο πρόεδρος των νέων Καρπάθου, Γιάννης Λιγνός, έκλεινε το μάτι και ψιθύριζε:

-"η παρέα θα αντέξει τα πρόστυχα τραγούδια των ημερών;"

Όταν πέρασαν τα όργανα στην επόμενη ομάδα των μουσικών,  Γιάννη Λιγνό, Μανώλη Αλεξίου και Μιχάλη Χαροκόπο, μπήκαμε για τα καλά στο πονηρό και ανίκητο πνεύμα της Αποκριάς και του "Πιπεριού".

Μια μαντινάδα είναι αρκετή, για να νιώσετε τον ρυθμό του γλεντιού:

"Ήθελα ναχα μια ψω... να φτάνει στον Αφιάρτη

να γράφει εις τη μπρος μερά, όποια γουστάρει νάρτει..."

"Της παπαδιάς ο κώλ@ρος κοιμάται δίχως έννοια

και εγίνησαν οι τρίχες του σα του παπά τα γένια..."

"Μπονέντη που είσαι όμορφος, με σύννεφα στολίδια

του πάππου μου δροσέρεψε τα κολλημένα αρχ...."

Όχι, δεν θα συνεχίζω με τα πρόστυχα! Όσοι δεν ήρθατε εσείς χάσατε το γλέντι, αλλά και τα δώρα, γιατί είχαμε πολλά δώρα, για την καθιερωμένη λαχειοφόρο αγορά που οργανώνουμε.

Κληρώθηκαν είκοσι χρήσιμα αντικείμενα και υπηρεσίες, προσφορές Καρπαθιακών επιχειρήσεων και όχι μόνο. (Αναλυτικά η λίστα των δώρων και των τυχερών στην ιστοσελίδα menetes.org). Μεγαλύτερο δώρο ήταν ένα ταξίδι για δυο άτομα με επιστροφή για τη Κάρπαθο, μια προσφορά της ΑΝΕΚ, με τυχερό αριθμό 287 κέρδισε ο Οθείτης Γιώργος Διάκος!

Μόλις ξεκινούσε η γιορτή! Έπειτα πιάσαμε τον πάνω χορό και περάσαμε στο τρίψιμο του πιπεριού, και για εκείνους που δεν το γνωρίζουν, πρόκειται για την αναπαράσταση του χορού, που κάνουν του "διαόλου οι καλο(γ)έροι"! Ο Μιχάλης Κοσμάς πετάχτηκε από τη καρέκλα, κάλεσε όλους τους άντρες να πάρουν θέση στην χορευτική ομάδα και ο Γιάννης Λιγνός ξεκίνησε το τραγούδι.

-Πως το τρίβουν το πιπέρι του διαόλου οι καλοέροι;

Μια με το χέρι, μια με το γόνατο ή με τη κοιλιά και με τον πισινό!!! Και δεν σταματήσαμε εκεί, συνεχίσαμε να το...τρίβουμε, με κάθε μέλος του σώματος...ένας αντρικός χορός φορτωμένος από σεξουαλικά υπονοούμενα, που σκόρπισε αυθόρμητα γέλια και χαρά σε όλους.

Όπως ξεκαθαρίζει ο Μενετιάτης καθηγητής λαογραφίας, Μηνάς Αλεξιάδης: "Στην περίοδο της Αποκριάς η βωμολοχική γλώσσα δεν πρέπει να παρεξηγείται από κανέναν, είναι μια ελευθεριάζουσα περίοδος, κυριαρχούν τα ήθη και τα έθιμα μας ".

Διασκεδάσαμε, χορέψαμε και γιορτάσαμε το τελευταίο Σαββάτο της Αποκράς. Απελευθερωθήκαμε και γλεντήσαμε μέχρι της πρωινές ώρες, αφού οι τυχεροί που έμειναν πίσω έζησαν και ένα αυθεντικό καθιστό γλέντι, γεμάτο από νοσταλγικές καρπάθικες μαντινάδες.

Ξεχωρίσαμε ορισμένα μέλη από τη μεγάλη, ξεχωριστή παρέα μας.

Ο σύλλογος Ρηχειωτών Λακωνίας ακόμη μια φορά βρέθηκε κοντά μας, με την Ειρήνη Μπογιατζάρα και τoν Αντώνη Πανουργιά, να γιορτάζουν μαζί μας. Και θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε  την Αλέκα Ζωγράφου και τον καπετάνιο Σπύρο Καρτίμπελη, που η αγάπη τους για την Κάρπαθο και τις Μενετές τους κάνει επίτιμα μέλη του συλλόγου μας.

Μια πετυχημένη γιορτή φαίνεται στην επόμενη μέρα και στη μνήμη όλων κυριαρχεί το Μενετιάτικο γλέντι, το μοναδικό "Πιπέρι".

Τέτοια έθιμα μπορεί να μην έχουν τη χρησιμότητα των περασμένων εποχών, αφού μέσα από αυτά κάποτε γινόταν η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων και σήμερα οι νεοί γνωρίζουν πολύ περισσότερα από τους μεγαλύτερους! Ωστόσο  η διατήρηση των εθίμων είναι ένα θέμα εξαιρετικά κρίσιμο. Πρέπει, επιβάλλεται να κρατήσουμε σφιχτά την παράδοση, αν θέλουμε να έχουμε δικό μας πρόσωπο και ταυτότητα, σε έναν πλανήτη που κατασπαράσσεται από άγριες και αχόρταγες προσποιητές ανάγκες, που δημιουργούν οι ισχυροί και η παγκοσμιοποίηση.