Η πολιτική κατάσταση της χώρας και η προοπτική της δημοκρατικής παράταξης

Είμαστε 2,5 μήνες σχεδόν μετά τις εκλογές και η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε μεγάλη ανασφάλεια. Πριν την 25η Ιανουαρίου είχε διαμορφωθεί ένα κλίμα ελπίδας, ωστόσο αυτό υποχωρεί μέρα με τη μέρα. Οι προσδοκίες διαψεύδονται από τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης που καμία σχέση δεν έχουν με τις προγραμματικές εξαγγελίες.

Η Κυβέρνηση έχει ξεχάσει το κούρεμα του χρέους, τις μονομερείς ενέργειες, το σκίσιμο του Μνημονίου και βεβαίως το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Η Κυβέρνηση παίζει με τις λέξεις, μετονομάζει όργανα και διαδικασίες, το μνημόνιο έγινε συμβόλαιο, η τρόικα θεσμοί , η επιτήρηση - αξιολόγηση ….Ό,τι θετικό είχε πετύχει η χώρα μέχρι σήμερα με τις θυσίες όλων των Ελλήνων κινδυνεύει να χαθεί.

Κινδυνεύει να χαθεί, γιατί πολύ απλά, η κυβέρνηση βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ της πολιτικής στροφής στο ρεαλισμό, της λαϊκής ε-ντολής και της πολυφωνίας της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας. Η χώρα πάσχει από ένα πρωτοφανές στρατηγικό κενό. Δεν ξέρουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Τα δημόσια έσοδα μειώνονται, οι χρηματοδοτικές ανάγκες αυξάνονται, οι επενδύσεις αδρανοποιούνται, ο ρυθμός ανάπτυξης τείνει να ξαναγίνει αρνητικός, το πρωτογενές πλεόνασμα εξανεμίζεται.

Μέχρι τώρα η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αντλούσε δύναμη από την προβολή του ενωμένου λαού απέναντι στο Μνημόνιο. Τώρα; Πώς θα συνεχιστεί , η προεκλογική της αφήγηση την ώρα που βρισκόμαστε στο απόλυτο κενό; Την ώρα που έχουν υπογράψει την παράτασή του μνημονίου, και αδυνατούν να υλοποιήσουν αυτά που έχουν δεσμευτεί. Ήδη οδηγούνται σε μία μόνο επιλογή, να μεταβιβάζουν τα όσα δεινά συμβαίνουν στη χώρα σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.

Είναι τυχαία η συμμαχία της Κυβέρνησης «Πρώτη φορά αριστερά» με την κυβέρνηση της «χρεοκοπίας» του κύριου Καραμανλή; Είναι τυχαία η επιλογή του Κύριου Παυλόπουλου αρχιτέκτονα του ελλείμματος ως Προέδρου της Δημοκρατίας ; Είναι τυχαία η επιλογή των χρονικών περιόδων της εξεταστικής επιτροπής για το μνημόνιο;


Έχει ως στόχο, να απενοχοποιήσει τους δεύτερους από τις τραγικές ευθύνες της διακυβέρνησής τους. Αλλά έχει και ως στόχο, την απαξίωση όλης της συμβολής της Παράταξης και κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Επιζητούν να απαξιώσουν ηθικά και να περιορίσουν τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ. Προσφέρεται άλλωστε το περιβάλλον καθώς η κρίση στο χώρο βαθαίνει.

Ο χώρος της κεντροαριστεράς ήδη λυμαίνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετεί σιγά σιγά όλες τις παθογένειές της. Και αυτός είναι ο λόγος που θα αποτύχει. Το σημείο θραύσης του θα είναι από τη μια μεριά, το μη εφαρμόσιμο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και από την άλλη, η άρνησή του να πραγματοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα. Το πολιτικό παιχνίδι που παίζεται αυτή την στιγμή, είναι ποιος θα επικρατήσει επί του κεντροαριστερού χώρου.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα οφείλει να σταθεί όρθιο και αυτό θα το εξυπηρετήσει ένα Συνέδριο βαθιά πολιτικό. Ένα Συνέδριο για την επαναθεμελίωση των ιδεών, των θέσεων και της θεσμικής λειτουργίας της Παράταξης. Ένα συνέδριο με εκλογή προέδρου και όχι εκλογή αρχηγού. Ένα συνέδριο για ένα κόμμα αρχών.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα οφείλει στον εαυτό του και στον κόσμο του που αισθάνεται προδομένος έναν εξαντλητικό απολογισμό. Η προεκλογική του αφήγηση ανταποκρινότανε στην πραγματικότητα ωστόσο ο λαός το έκρινε συνολικά. Η χρεοκοπία δεν ήταν αποτέλεσμα μιας στιγμής, αλλά μιας πορείας 35 χρόνων της μεταπολίτευσης.

Χρεοκοπήσαμε εξ αιτίας του κρατισμού, του παρασιτισμού, του πελατειασμού και του λαϊκισμού που κυριάρχησε στα περισσότερα χρόνια των προγενέστερων κυβερνήσεων. Αφού αναλυθούν τα αίτια και τεθούν οι κόκκινες γραμμές, προς αποφυγή ιδίων παθογενειών, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να προχωρήσει∙

Στη δημιουργία, μιας νέας δημοκρατικής σοσιαλιστικής πρότασης, που θα αρνείται την θολή και χρεοκοπημένη κεντροαριστερή μας ταυτότητα. Η πρόταση θα περιλαμβάνει τη θέση μας, για ένα νέο, διάφανο πολιτικό σύστημα, ένα νέο παραγωγικό σύστημα και ένα νέο, κοινωνικό κράτος. Αυτό προϋποθέτει σαφής διαχωριστικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατευθύνσεις από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό.

Προϋποθέτει ευθεία σύγκρουση με τον πολιτικό και οικονομικό παρασιτισμό της χώρας, σύγκρουση με συμφέροντα και κατεστημένα. Αυτή η νέα πρόταση, οφείλουμε και πρέπει, να διαμορφωθεί από όλο το στελεχιακό μας δυναμικό καθ’ όλη την επικράτεια. Από εκεί και πέρα μπορούν και πρέπει να αρχίσουν οι διαδικασίες πολιτικού διαλόγου με άλλους φορείς.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει στον εαυτό του, στην ιστορία του και κυρίως στον κόσμο που είναι εγκλωβισμένος, να πάρει πρωτοβουλίες προς όλες τις δυνάμεις του χώρου και να επανασυσπειρώσει την Κεντροαριστερά. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας όσοι θέλουμε να δημιουργήσουμε και να γράψουμε τη νέα σελίδα της Παράταξης.

Γράφει ο Βάιος Καλοπήτας
Γραμματέας Τ.Ε. ΠΑΣΟΚ Ρόδου