SOS από το Λιμενικό: Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις ροές μετανάστευσης

Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Προσωπκού Λιμενικού Σώματος (ΠΟΕΠΛΣ) Γιώργος Δριβάκος με δήλωσή του προς τα ΜμΕ υποστηρίζει χρησιμοποιώντας δραματικούς τόνους ότι είναι αδύνατον για το Λιμενικό με μειωμένους προϋπολογισμούς και προσωπικό να συνεχίσει να καλύπτει τις κατακόρυφα αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές, ιδίως στο Ανατολικό Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα. Η δήλωση έχει ως εξής:

«Το τελευταίο διάστημα καταγράφεται μια κατακόρυφη αύξηση των περιστατικών παράνομης εισόδου μεταναστών σε όλη τη χώρα με κυριότερα σημεία αυτά του Αν. Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι τις ροές αυτές είναι αδύνατο το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. να συνεχίσει να τις καλύπτει με τις υπάρχουσες δυνάμεις του, την υφιστάμενη δομή και λειτουργία του και τους μειωμένους προϋπολογισμούς του, που δεν επαρκούν για να ανταποκριθούμε στον βαθμό που απαιτείται και που χρειάζεται για να δώσουμε ικανές λύσεις στο πρόβλημα.

Με μπαλώματα και επιδερμικές λύσεις δεν κλείνει η πληγή.
Τα προβλήματα εντοπίζονται κυρίως κατά την διαδικασία υποδοχής, προσωρινής κράτησης και ταυτοποίησης όπου δεκάδες πολλές φορές και εκατοντάδες μετανάστες στριμώχνονται εντός λιμενικών καταστημάτων λίγων τετραγωνικών που βεβαίως δεν είναι διαμορφωμένοι γι΄ αυτόν το σκοπό θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο και τις ζωές των συναδέλφων που βρίσκονται εκτεθειμένοι απέναντι σε τυχόν μολυσματικές ασθένειες.

Επιτέλους υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και για μας.
Αντιλαμβανόμαστε καλύτερα από τον καθένα και το πρόβλημα και την ζωή χιλιάδων ανθρώπων που ζώντας την φρίκη, τον τρόμο και τον πόλεμο ψάχνουν μια καλύτερη ζωή.

Όμως δεν μπορούν μόνο να απαιτούν από εμάς περισσότερα πράγματα και από την άλλη να μειώνουν τις οργανικές θέσεις και να συρρικνώνουν τις υπηρεσίες. Να μην υπάρχουν κανόνες υγιεινής και ασφάλειας για το προσωπικό. Τα πληρώματα των σκαφών να βρίσκονται σε διαρκή επιφυλακή και ετοιμότητα χωρίς ρεπό, ωράριο, άδειες κτλ.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποτελέσουμε τα εξιλαστήρια θύματα μιας ανύπαρκτης μέχρι σήμερα πολιτικής, ούτε βεβαίως να αποτελέσουμε στόχο μιας δίκαιης κοινωνικής κατακραυγής».