ΡΟΔΙΑΚΑ: Έχουμε πόλεμο. Στην άσφαλτο…
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1640 ΦΟΡΕΣ
Σφίγγεται το στομάχι κάθε φορά που σηκώνουμε το τηλέφωνο να μάθουμε, για τις σειρήνες που ακούμε να σφυρίζουν. Παγώνουμε στη θέα των περιπολικών, των αναμμένων φάρων της πυροσβεστικής και των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ.
Η μυρωδιά του θανάτου της ασφάλτου, είναι διάχυτη και πάλι. Δεν περιγράφεται με λόγια ο πόνος των οικογενειών.
Εκείνων που έφυγαν κι εκείνων που έμειναν πίσω να υπομένουν το μαρτύριο.
Το μαρτύριο των χιλιάδων « μα γιατί» και των «ίσως» πλανώνται ξανά και ξανά στον σκοτεινιασμένο ορίζοντα. Χωρίς κανείς ποτέ να δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις. Γιατί έτσι είναι ο θάνατος. Δεν απαντά. Δεν μιλά. Καραδοκεί μόνο.
Άδικοι θάνατοι. Άδικος πόνος. Ένα δευτερόλεπτο μόνο. Ένα λάθος, μια απροσεξία, αρκεί για να αλλάξουν για πάντα ζωές ανθρώπων. Ή να σβήσουν ζωές, ελπίδες κι όνειρα.
Η υπόθεση των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων, αφορά όλους μας. Γονείς, εκπαιδευτικούς πρωτίστως και μετά τον τροχονόμο που θα περιμένει στην διασταύρωση να κάνουμε την παράβαση και να βγάλει το μπλοκ να μας γράψει.
Αφορά την ποιότητα των δρόμων, αφορά την ασφάλεια της σήμανσης και του σωστού φωτισμού.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Μέχρι κι οι διασώστες του ΕΚΑΒ στη Ρόδο έχουν σαστίσει με αυτά που βλέπουν. Τα μάτια των οποίων έχουν δει στο λειτούργημά τους, όσα δεν βάζει ο δικός μας ο νους.
Η κατάσταση σήμερα με τον θάνατο που θερίζει στην άσφαλτο, βρίσκεται σε έξαρση. Αυτό που συμβαίνει στη Ρόδο δεν συμβαίνει πουθενά αλλού! Ο κόσμος το έχει καταλάβει.
Κι αυτό που περιμένουμε τώρα, είναι να το καταλάβουν και όλοι εκείνοι που μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες αφύπνισης τούτης της κοινωνίας.
Ας τελειώνουμε με τούτο τον πόλεμο. Στέρεψαν τα δάκρυα. Πριν θρηνήσουμε κι άλλους συνανθρώπους μας.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
