مولاوردی: 100میلیارداعتباربیمه زنان خانه دار دردولت قبل فرضی بود اما 15میلیارد این دولت واقعی است
با ارائه لایحه بودجه 93، یکی از مواردی که به چشم می‌خورد کاهش
اعتباری است که برای بیمه زنان خانه‌دار در نظر گرفته شده است. در شرایطی
که در بودجه قبل اعتبار بیمه زنان خانه‌دار 100 میلیارد تومان تعیین شده
بود، حالا این میزان به 15 میلیارد تبدیل شده است. علت این کاهش آن هم با
این میزان تفاوت چیست؟
این که گفته می‌شود این بودجه به نسبت قبل کاهش زیادی داشته و به 85
درصد کاهش اشاره می‌کنند به دلیل این است که این میزان را با آن 100
میلیاردی که در نظر گرفته شده بود مقایسه می‌کنند. این در حالی است که این
مقایسه اصلا درست نیست چرا که هیچ مقدار از آن مبلغ صرف این کار نشده و
برای بیمه شدن زنان خانه‌دار اختصاص نیافته است. اگر این میزان اختصاص پیدا
کرده بود و کاری انجام شده بود این مقایسه درست بود اما حالا این مبلغ را
باید با این مقایسه کنند که هیچ مبلغی در گذشته صرف این کار نشده است.
با این حال، چرا امسال همان میزان تعیین نشد و این مقدار کاهش داشت؟
پیشنهادی که ما دادیم حتی بیشتر از آن مبلغ بود به طوری که 150 میلیارد تومان را مطرح کردیم. با توجه به این که در سال گذشته در نظر گرفته شده بود 200 هزار نفر بیمه شوند، ما با افزایش بودجه‌ای که در نظر داشتیم، تعیین کرده بودیم که 500 هزار زن خانه‌دار بیمه شوند اما مشکل اینجاست که سیاست‌های انقباضی بودجه امسال اجازه این کار را نمی‌داد و این مبلغ کاهش پیدا کرد. اما از سوی دیگر این اطمینان به ما داده شده که این مبلغ، یک مبلغ فرضی نیست و قرار است قابل اجرا باشد. درواقع می‌توانیم بگوییم در گذشته سنگ بزرگی برداشته شد که کاری در ازای آن انجام شد و حالا اگر همین 15 میلیارد تومان که درباره اجرای آن ابراز امیدواری شده، برای این کار تخصیص پیدا کند و اجرایی شود تحول بزرگی در این زمینه پیش می‌آید و می‌توان به ادامه این روند در آینده امیدوار بود.
چرا آن 100 میلیارد تومان که در بودجه قبلی قرار بود صرف بیمه زنان خانه‌دار شود، در این موضوع هزینه نشد؟
قرار بود این مبلغ هزینه شود و عملا دیدیم که این اتفاق نیفتاد. اخیرا با پیگیری‌هایی که انجام شده شنیده‌ایم که وزیر رفاه خبر داده‌اند 30 درصد اختصاص پیدا کرده و وارد فاز اجرایی شده است و حالا باید دید تا پایان سال این اتفاق می‌افتد یا نه. متاسفانه در سال‌های قبل دیده‌ایم بیمه زنان خانه‌دار و طرح‌های اینچنینی معمولا با کمبود بودجه و اعتبار مواجه شده و در اجرایشان وقفه ایجاد شده است.
چرا همیشه در بحث کمبود بودجه، اعتبار بخش‌هایی که مربوط به زنان است کاهش پیدا می‌کند؟
بله متاسفانه این مساله وجود دارد. همانطور که قبلا هم گفته‌ام، به نظر می‌رسد بیشتر این مدیریت منابع در حوزه زنان است که مشکل دارد تا این که کمبود منابع داشته باشیم. بسیاری از این گونه برنامه‌ها ماهیتشان طوری است که برای بسیاری از افراد قابل پذیرش نیست. ما اخیرا هم با کارشناسان بحث‌های مفصلی داشتیم تا لزوم انجام این کار را به آنها گوشزد کنیم. به عنوان مثال درباره بیمه زنان خانه‌دار یا اشتباهی که پیش می‌آید این است که این بیمه را با بیمه زنان سرپرست خانوار اشتباه می‌گیرند در حالی که بیمه زنان سرپرست خانوار وظیفه سازمان بهزیستی است که در حال انجام شدن است و ماهیتا با بیمه زنان خانه‌دار تفاوت دارد یا گاهی دیده می‌شود این نگرش وجود دارد که زنانی که در خانه هستند کار خاصی انجام نمی‌دهند که حالا نیازی باشد بیمه هم بشوند. باید فلسفه‌ای که پشت این قضیه وجود دارد را مشخص کرد و بر محاسبه ارزش کار خانگی و تاثیر آن بر درآمد ناخالص ملی تاکید کرد که زنان خانه‌دار چه نقشی ایفا می‌کنند تا رفته‌رفته چنین برنامه‌هایی هم به رسمیت شناخته شوند و برای آنها جایگاه خاصی در نظر گرفته شود.
بعد از این که مقدار پیشنهادی شما کاهش پیدا کرد، برای افزایش آن، از طرف معاونت امور زنان کاری انجام شد؟
ما هنوز هم در حال تلاشیم که در دولت مساعدتی ایجاد شود و بتوانیم این مقدار را افزایش دهیم. مکاتباتی انجام داده‌ایم تا ببینیم می‌شود برای این بخش کاری انجام داد یا نه. مساله اینجاست که سقف بودجه گنجایش بیشتر از این میزان را ندارد و تنها شاید بتوان با جابجایی‌هایی، مبلغ مربوط به این بخش را افزایش داد.
اعضای فراکسیون زنان مجلس گفته‌اند برای افزایش اعتبار بیمه زنان خانه‌دار و همچنین افزایش مرخصی زایمان زنان، تغییراتی در بودجه را در نظر دارند. ممکن است این اتفاق بیفتد؟
بودجه‌ای که ارائه شده گنجایشی بیشتر از این ندارد، مگر این که در آن جابجایی‌هایی صورت دهند و در کمیسیون تلفیق در این رابطه کاری انجام شود و از یک بخش دیگر مبلغی برداشته شود و برای این موضوعات در نظر گرفته شود.
دورنمایی که برای بیمه زنان خانه‌دار می‌بینید چیست؟ در دولت یازدهم بالاخره این موضوع محقق می‌شود؟
این برنامه به دیروز و امروز تعلق ندارد و سال‌هاست که مطرح شده و باید به نتیجه برسد. کاری که باید انجام دهیم این است که ابعاد آن را برای افرادی که با آن مخالفند روشن کنیم تا به این طرح و برنامه‌های مشابه به عنوان یک اقدام ضروری نگاه کنند. این طرح با این که موافقانی دارد و در تمام دولت‌ها حامیانی هم داشته اما هنوز هم مخالفانی دارد و باید آنها را متقاعد کرد. با این حال، پیش‌بینی و امیدواری ما این است که این طرح تا پایان دولت یازدهم تا حدود زیادی به سرانجام برسد و پیگیر این موضوع و سایر برنامه‌های مطرح شده در حوزه زنان هستیم.
