May, 25th, 2005
ครึ่งแรก
ปิดทีวีเอาไว้แล้ว ... เหมือนตื่นจากฝันเลย ครึ่งแรกโดนไป 2-0 แล้ว
ไม่ได้ร้องไห้ .... บอลยังไม่จบ แต่ฉันทิ้งลิเวอร์พูลให้สู้อยู่คนเดียวได้ยังไง ... ฉันเดินหนีมา .... (พอเสียประตูที่สอง จขกท.เฟลล์จนปิดทีวีไปแปบนึงค่ะ แต่ทนไม่ไหว ก็ต้องดูต่อค่ะ)
...
3-0 แล้ว ... ไม่ได้ร้องไห้ ... ไม่มีอะไรต้องเสียใจ
ท่านบ๊อบ เพรสลีย์ ท่านบิลล์ แชงคลีย์ ท่านโจเฟแกน ได้โปรดมอบปาฏิหาริย์ให้ลิเวอร์พูลด้วย หนูแค่อยากให้ Steven Gerrard ได้ชูถ้วย Uefa Champions League เท่านั้นเอง
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะอยู่เคียงข้าง จะไม่หนี ... จะอยู่ร้องไห้ไปด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นการร้องไห้ด้วยความดีใจหรือไม่ก็ตาม ...
ฝันดี ... ตลอด 3 อาทิตย์ที่ผ่านมา อีกแค่ 45 นาทีเท่านั้น อย่างน้อย 3 ประตูเพื่อสู้ต่อ ไม่อยากให้ทุกคนหมดกำลังใจ สู้ต้่อนะ เราสู้มาตั้งเท่าไหร่แล้ว เราชนะใครต่อใครมาตั้งมากมาย อีกแค่ 45 นาทีเท่านั้น ก็แค่เชฟเชนโก ก็แค่เนสตา ก็แค่กาก้า อย่ากลัวนะ
ท่านราฟา ช่วยลิเวอร์พูลด้วยนะคะ
...
ครึ่งหลัง
... 3-3 ... พระเจ้า ... ขออีกแค่ประตูเดียวเท่านั้น อย่างน้อย ขอแค่คาร์ร่ายังวิ่งไหว ขอแค่ดูเด็กยังมีแรง ขอให้ลิเวอร์พูลเป็นแชมป์
ขอบคุณพี่วีวี่ .... พี่วีวี่ต้องเป็นคนชูถ้วยแชมป์แน่ๆ
...
หมด 90 นาทีแล้ว และก็ ... 3 - 3
ต่อเวลาอีก 30 นาทีเทพีแห่งชัยขนะได้โปรดยืนอยู่ข้่างลิเวอร์พูลด้วย ได้โปรดมอบกำลังกายกำลังใจให้ลิเวอร์พูลมีแรงสู้ต่ออีก 30 นาที ( ตอนนั้นเจมี่ คาร์ราเกอร์ เริ่มเป็นตะคริวค่ะ วิ่งกันแทบไม่ไหวแล้ว)
ขอให้คืนนี้ลิเวอร์พูลชนะ AC Milan คืนนี้นะคะ ได้โปรด ให้หนูได้เห็นสตีเว่น เจอร์ราร์ดได้ชูถ้วยแชมเปี้ยนลีกส์ต่อหน้า The Kop ทั่วโลกด้วยนะคะ
...
วัดดวงที่จุดโทษ หนูเชื่อมั่นในตัวดูเด็ก เชื่อมั่นและศรัทธาในตัวลิเวอร์พูลทุกคน ลิเวอร์พูลต้องชนะ
---
พี่วีวี่ชูถ้วย
ลิเวอร์พูลเป็นแชมป์
เป็นเจ้ายุโรป
My Liverpool, the Kop will always rule
We'll show the world how football's played
My Liverpool, the Kop will always rule
Come and join us
We're gonna take the cup away
ปล. คลิปนี้ดูกี่ครั้งก็ร้องไห้ทุกครั้ง ไดอารี่วันที่ 25 พฤษภาคม คืนหนึ่งในเดือนพฤษภาที่จะอยู่ในความทรงจำไปตลอดชีวิตค่ะ
เปิดสมุดไดอารี่ของเด็กผู้หญิงกับทีมลิเวอร์พูล (แรงบันดาลใจจากเรื่อง will ค่ะ)
(แต่ไม่แย่ง tabo จังนะคะ) 
เข้ามาดูยอดเยี่ยมครับ
อ่านความเห็นหลายๆความเห็นแล้ว ขอแซวหน่อยนะคะ ว่ากระทู้่นี้มีสาวๆมาเล่าถึงรักแรก หรือวันแรกที่ตกหลุมรัก ให้ฟังเยอะเลย 
สุดยอดมากๆค่ะ 
) แต่ชอบกระทู้นี้ค่ะ อ่านไปยิ้มไป ไดอารี่ของจขกท. น่ารักมากๆ เลย มันดูเป็นความรักที่บริสุทธิ์มากๆ ตัวเองเมื่อก่อนก็เคยเขียนไดอารี่ถึงแมนยู แต่ไม่มีรูปประกอบเป็นเรื่องเป็นราว แถมออกแนวพล่ามไปเรื่อย นึกๆ แล้วน่าจะทำแบบจขกท. เหมือนกล่องความทรงจำเนาะ เปิดออกมาก็ให้หวนระลึกถึงความหลังที่เราได้ยิ้ม หัวเราะ และเศร้าไปกับมัน ^__^
จขกท. แล้วอ่ะครับ ขอบคุณที่
รักลิเวอร์พูลนะครับ
