...เพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง เรียกแกว่าพี่มหา ช่วงแรกๆที่แลกเปลี่ยนหนังสือธรรมะกันอ่าน และเล่าประสบการณ์การปฏิบัติธรรมให้กันฟังบ่อยๆ นั้นพี่มหาเล่าให้ฟังว่า

...พี่มหาตั้งใจรักษาศีล5ไม่ให้ขาด โดยทำเป็นสถิติว่าทำได้กี่วันแล้ว ค่อนข้างจะตั้งใจมากจนดูเครียดไป

...อยู่มาคืนหนึ่ง พี่มหาฝันว่าเจอตะขาบไต่ขาขึ้นมา แกตกใจเลยจับขยี้หัวเละเลย

...วันรุ่งขึ้นระหว่างที่กำลังกวาดบ้านอยู่ พี่มหาก็เจอตะขาบจริงๆกำลังไต่อยู่บนพื้นบ้าน ด้วยความตกใจตามสันชาตญาณพี่แกก็ฟาดด้วยด้ามไม้กวาดจนตะขาบตายไปจริงๆ

...และหลายวันต่อมาพี่แกโดนตะขาบกัดเข้าจริงๆ แกบอกว่าพวกมันมาเอาคืนแล้ว แกพูดยิ้มตามสไตล์ว่า พระพุทธเจ้าสอนว่า

 เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

พอเขียนถึงตรงนี้ทำให้ผมนึกถึงชีวิตของ อุซามะ บินลาเดน ที่ชีวิตมีการจองเวรที่ไม่จบสิ้น

แล้วโลกจะสงบได้อย่างไร

...ขออภัยที่เล่าไปมากลายเป็น บินลาเดนได้ไง

...พี่มหามีเรื่องเล่าหลายเรื่องที่แปลกๆสำหรับจิต ความฝัน และการปฏิบัติธรรม

จะมาเล่าให้ฟังคราหน้าครับ...

.....................................................................................................

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันหมดทั้งสิ้น
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้พยาบาทเบียดเบียน ซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย
จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้น จากทุกข์ภัย ทั้งสิ้นเถิด