"พระป่ากับภาพโป๊" คนห่างวัด ห่างศาสนา พอได้ยินคำนี้อาจตกใจ ทั้งที่ความจริง พระป่ากับภาพโป๊ ในสมัยพุทธกาล หรือในครั้งโบราณ ไม่ใช่เรื่องอนาจารหรือแปลกประหลาด เล่าให้ฟังเลยก็แล้วกัน เอาแบบรวบรัดตัดใจความ ตามใจวัยรุ่น หรือคนสมัยนี้ ที่ไม่ชอบอะไรที่เยิ่นเย้อยืดยาว สมัยหนึ่ง มีพระเถระผู้มีศีลงดงามเข้าไปจำพรรษาในป่าช้า แล้วนัดแนะกับสัปเหร่อไว้ว่า ถ้าชาวบ้านนำคนตายมา เธออย่าเพิ่งฝังหรือเผาเสีย ให้ทำตามที่เราบอกเสียก่อน สัปเหร่อรับคำด้วยความศรัทธาเลื่อมใสในศีลาจารวัตร อยู่มาวันหนึ่ง เด็กสาววัยรุ่น ลูกสาวเศรษฐีประจำหมู่บ้านนั้น ผู้มีความสดสวยเป็นที่เลื่องลือไปทั่วทั้งนครว่า "งามราวกับนางฟ้า" เกิดตายลงด้วยโรคลมปัจจุบัน โดยที่ผิวพรรณไม่ทันบอบช้ำเลย สมัยนั้น ยังไม่มีพิธีปลงศพที่ซับซ้อน ใครถึงแก่ความตาย ชาวบ้านก็จะนำไปมอบให้สัปเหร่อที่อยู่เฝ้าป่าช้า ให้จัดการฝังหรือเผาแล้วแต่กรณี โดยแทบจะไม่มีพิธีกรรมใดๆ ศพสาววัยรุ่นคนนี้ก็เช่นกัน ชาวบ้านนำมาส่งให้สัปเหร่อแล้ว ต่างก็แยกย้ายกลับไป เหมือนมาทิ้งเศษหม้อที่แตกหักฉะนั้น สัปเหร่อรับมอบศพแล้ว ระลึกถึงคำสั่งของพระเถระได้ จึงไปนิมนต์มา พระเถระมาถึงแล้วสั่งว่า เธอจงวางร่างนี้ไว้บนแคร่ และให้นำอาภรณ์ทุกชิ้นออก ให้เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า แล้วจงล้อมรั้วไว้ให้ดี อย่าให้สัตว์ใดๆ มีสุนัขเป็นต้น เข้าไปกัดแทะได้ สัปเหร่อทำตามคำสั่งของพระเถระเสร็จแล้วก็กลับไปที่พัก ทิ้งให้พระเถระยืนมองร่างที่ราวกับคนนอนหลับอยู่ตามลำพัง ที่สำคัญ ร่างนั้นคือสตรีแรกรุ่นผู้สดสวยหยาดเยิ้มราวกับนางฟ้า พูดภาษาชาวบ้าน ก็คือ "นางฟ้านอนแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าพระ" นั่นเอง ไม่มีใครทราบวารจิตของพระเถระ นอกจากตัวของท่าน ท่านยืนเพ่งพิจารณา "รูปนั้น" ตั้งแต่บ่ายยันค่ำ แทบไม่ละสายตา จนตะวันจะลับฟ้า จึงได้ผละออกไป กลับคืนกุฏิน้อยในป่าช้านั้น วันรุ่งขึ้น สัปเหร่อก็ยังไม่ปลงศพ เพราะเคารพพระเถระ ทิ้งเอาไว้อย่างนั้น รอจนกว่าจะถึงวันที่พระเถระอนุญาตให้ปลง บ่ายวันที่สองพระเถระกลับมายืนเพ่งมองร่างเปลือยเปล่านั้นอีก และยืนอยู่อย่างนั้น ตั้งแต่บ่ายยันค่ำ มืดแล้วจึงกลับ แบบวันก่อน ซากศพวันที่สองเป็นต้นไปนี้ ยังเหมือนนางฟ้านอนแก้ผ้าอยู่ไหม ? จะไม่อธิบายนะครับ เปิดโอกาสให้ผู้อ่านคิดเอาเอง ตามใจชอบ วันที่สาม วันที่สี่ วันที่ห้า และวันที่หก พระเถระก็ปฏิบัติอยู่ดังเดิม พอถึงวันที่เจ็ด จึงไปตามสัปเหร่อให้มาปลงศพนั้นเสีย สัปเหร่อแม้จะคุ้นเคยอยู่กับการปลงศพมาหลายสิบปี แต่ก็ไม่เคยมีครั้งใด ที่ทำให้เขาแทบลมจับได้เท่ากับครั้งนี้ ภาพที่ปรากฏอยู่ต่อหน้า คือซากศพบวมอืด ผิวคล้ำ ดำด่าง มีน้ำหนองไหลเยิ้มออกมาทางทวารทั้งเก้า คือจากตาทั้งสองข้าง จากจมูกทั้งสองรู จากหูทั้งสองช่อง จากปากที่อ้าเจ่อ จากรูก้น และจากช่องเพศ ดูทุเรศนัยน์ตา อย่างหาอุปมามิได้ ส่วนกลิ่นเหม็นสาปสางก็ชวนให้อาเจียนจนเกินกว่าจะกลั้นไว้ สัปเหร่อกลั้นใจปลงศพด้วยความเคารพพระเถระ พร้อมๆ กับอดอัศจรรย์ใจไม่ได้ว่า ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ พระเถระ "ยังมีสีหน้าคงที่" ไม่ขึ้น ไม่ลง ไม่หวั่น ไม่ไหว เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไร ? ได้แค่คิดเอาเองว่า "โอ้พระอรหันต์" ผมเอาเรื่องนี้มาเล่า ก็ด้วยความหวังว่า จะช่วยลดความกดดัน ของญาติโยมหลายๆ ท่าน ที่เห็นพระใช้อินเตอร์เน็ต แล้วเชื่อได้โดยสภาพความจริงว่า "ตายแล้ว พระเณรคงได้เห็นภาพโป๊ หรือแม้แต่หนังโป๊แน่ๆ เลย" ผมเคยโต้เถียงกับญาติโยมคนหนึ่ง ซึ่งซีเรียสเรื่องนี้ว่า "ผมยินดีให้พระเณรได้เห็นแม้กระทั่งหนังโป๊ ซึ่งจะดีเสียกว่า ถ้าท่านต้องตามโลกไม่ทัน ใช้อินเตอร์เน็ตไม่เป็น โดยเฉพาะไม่รู้จักผลิตเว็บไซต์ธรรมะ ให้แพร่หลายบนไซเบอร์ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้ที่เสียโอกาส ก็คือพวกเราชาวโลกนั่นเอง ที่จะห่างเหินธรรมะออกไปเรื่อยๆ ตามแรงผลักของไซเบอร์" เขาบ่นอย่างบูดบึ้งว่า "พระสึกหมดพอดี" ผมยืนยันมั่นคงว่า "รูปที่สึกก็ไม่เห็นเป็นไร สังคมไทยในอดีต ไม่เคยคิดมากในเรื่องนี้ บวชได้สึกได้ คือธรรมดาสังคมไทย ก็แบบผมนี่ไง หรือคุณรังเกียจว่า ผมสึกออกมาแย่งอาชีพ ? และที่สำคัญ รูปที่ท่านอยู่ได้ ผมเชื่อว่า จิตของท่านจะแข็งแกร่ง ยิ่งขึ้นไปอีก เหมือนพระเถระหรือพระป่าที่ผมเล่ามาเมื่อกี้" สุดท้ายนี้ ขอนิมนต์พระคุณเจ้า และสาธุชนที่เข้าใจ มาร่วมด้วยช่วยกัน สร้างวัดไซเบอร์ หรือเว็บไซต์ธรรมะ ให้ได้อย่างน้อยสักหมื่นแสนล้านเว็บ จนเต็มโลกไซเบอร์ไปหมด ซึ่งเชื่อได้ว่า "ถ้าเราทำสำเร็จจะบังเกิดผลดีมหาศาลต่อโลกอนาคต อาจจะยิ่งกว่าการสร้างวัดบนโลกจริงก็เป็นได้ เพราะคนในยุคต่อไป จะอยู่กับไซเบอร์ไม่น้อยกว่า หรืออาจจะมากกว่าโลกใบจริงเสียอีก" ด้วยความจริงแท้และจริงใจ.. "นายตะวัน" เนื่องในวัน "วิสาขบูชา ๒๕๕๔" สนใจเว็บไซต์ธรรมะ "สวย เร็ว ง่าย" คลิกได้ที่ facebook นี่ครับ http://www.facebook.com/event.php?eid=206729669360842

หรือกลับไปอ่านต้นฉบับได้ที่ http://drsun.suetawan.com/?p=139